مدارک لازم برای اثبات رابطه نامشروع چه هستند؟

تعریف رابطه نامشروع و مدارک لازم برای اثبات رابطه نامشروع

به هر ارتباط خارج از روابط زناشویی روابط نامشروع گفته می شود. اما در قانون تعریف کلی تر و جامع تری هم برای ارتباط نامشروع وجود دارد:

به ارتباط بین زن و مرد نامحرمی که بین آنها صیغه عقد و ازدواج جاری نشده است اما آنها در روابط خود بدون حدومرز شرعی و قانونی عمل می کنند، رابطه نامشروع گفته می شود که برای آن در قانون کشور مجازات در نظر گرفته شده است.

مدارک لازم برای اثبات رابطه نامشروع خیلی آسان و راحت به دست نمی آید. به همین دلیل بهتر است قبل از هرگونه اقدامی مقاله ما را مطالعه بفرمایید.

انواع روابط نامشروع

روابط نامشروع می تواند فیزیکی و جنسی، کلامی باشد. به هر گونه از ارتباطات بین زن و مرد نامحرم زنا گفته نمی شود. تشخیص روابط نامشروع بر عهده دادگاه و مراجع قضایی است. البته قاضی برای حکم دادن در ارتباط با این نوع از روابط معمولا عرف جامعه را نیز در نظر می گیرد.

روابط نامشروع دو نوع است:

. روابط نامشروعی که به زنا ختم می شود.

. روابط نامشروعی که دون زنا است.(به روابط جنسی ختم نمی شود مانند بوسیدن و بغل کردن و یا هم بستر شدن)

زنا هم می تواند به 3 دسته تقسیم شوند:

. زنای محصنه (ارتباط جنسی برقرار کردن زن و مرد متاهل که امکان روابط زناشویی با همسر خود را هم داشته اند)

. زنای غیر محصنه (ارتباطی جنسی بین زن و مرد مجرد و غیر متاهل را زنای غیر محصنه گویند)

. تجاوز به عنف (برقراری رابطه جنسی به زور و ارعاب و برخلاف میل یکی از طرفین)

مدارک لازم برای اثبات رابطه نامشروع چه چیزهایی هستند؟

برای اثبات رابطه نامشروع باید از مدارک لازم برای اثبات رابطه استفاده شود. این مدارک 4 دسته هستند:

. اقرار و اعتراف طرفین به زنا

. شهادت شهود( 4 مرد عاقل و عادل یا 3 مرد عادل همراه با 2 زن عادل)

. نظر و علم خود قاضی با توجه به مستندات پزشکی قانونی و مدارک جمع آوری شده دیگر

. وجود ادله ای همچون فیلم و متن و عکس و چت

چه چیزهایی مصداق رابطه نامشروع هستند؟

. زنا (برقراری رابطه جنسی)

. لمس کردن

. بوسه و دست دادن

. مقابله و رویارویی

. بوسیدن همراه با شهوت

. حاضر شدن خانمها در جامعه و انظار عمومی بدون داشتن حجاب

. تاسیس و راه اندازی مراکز فساد

. بی حجابی و آرایش غلیظ

. تولید محتواهای مستهجن و غیر اخلاقی

. ترویج بی بندوباری و فساد در جامعه

. تن فروشی و روسپیگری

مدارک لازم برای اثبات رابطه نامشروع چگونه باید تنظیم و تهیه شود؟

در همه قوانین حقوقی دنیا برای اینکه شخصی که متهم به کاری خلاف قانون است، مجرم شناخته شود و مجازات شود، باید ابتدا مدارک و ادله ای روشن و واضح برای مجرم بودن وی ارائه گردد.

روابط نامشروع هم که در قوانین ما جرم شناخته می شود، هم همین قاعده را دارند. یعنی فقط به صرف ادعای کسی یا کسانی نمی توان شخصی را مجرم دانست.

در قسمت قبل به طور خلاصه و فهرست وار، روشهای اثبات این جرم را برای شما بازگو کردیم. اقرار خود دوطرف، شهادت شهود و علم و آگاهی قاضی.

همانطور که می بینید روشهای اثبات این جرم خیلی محدود و سخت می باشد به همین دلیل است که نباید به راحتی کسی را متهم به روابط نامشروع کرد. زیرا در صورت عدم اثبات آن، شخص می تواند اعاده حیثیت کرده و شکایت نماید. از طرف دیگر این مسئله با آبروی افراد رابطه مستقیم دارد و به آن می تواند صدمات جبران ناپذیری وارد آورد و همین امر میتواند سبب شکل گیری دشمنی ها و کینه ورزی های بعدی شود.

با توجه به افزایش راههای ارتباطی بین افراد جامعه، قانون هم استفاده از مستندات جدیدی همچون متن  پیام الکترونیکی و موبایلی، عکس و فیلم در فضای مجازی، را هم در دایره ادله اثبات روابط نامشروع دانسته و می توان به این نوع مدارک هم استناد کرد.

البته لازم به ذکر است که این مدارک به خودی خود نمی تواند به شکل مستقیم مورد استفاده قرار بگیرد بلکه منظور ما این است که قاضی با توجه به این مستندات می تواند حکم به رابطه نامشروع بدهد اما در عین حال می تواند این مدارک در فضای مجازی را کافی نداند و فرد را تبرئه کند.

اقرار خود طرفین می تواند مهمترین مدرک برای اثبات روابط نامشروع محسوب شود. اقرار یعنی اینکه طرفین به جرم خود در نزد قاضی اعتراف نمایند.(بدون فشار و رعب و شکنجه و در صورت عاقل بودن فرد و سالم بودن شرایط روحی وی)

این اقرار و اعتراف حتی اگر یک بار هم اتفاق بیفتد از نظر قانون کافی است. همچنین اگر زن و مرد را درحین انجام روابط نامشروع دستگیر کنند، مدرک است.

شهادت شهود که در پرونده نقشی ندارند هم می تواند از مدارک مهم اثبات این جرم به حساب آید. در صورتی که شهود عاقل و بالغ، و سالم باشند.